ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ

    Στην πορεία κάθε ανθρώπου υπάρχουν ορισμένα κομβικά σημεία που τον βοηθούν να αυτοπροσδιοριστεί, να βρει το στίγμα του και να ρυθμίσει τα πανιά του για τη συνέχιση της πορείας του.  805 ψήφοι σε όλη τη χώρα είναι το δικό μου στίγμα με την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, άνθρωποι που πιστεύουν σε μένα, που ονειρεύονται ένα καλύτερο παρόν και ένα ευοίωνο μέλλον.  Σας ευχαριστώ πολύ, όλους όσους με ψηφίσατε, όλους όσους με στηρίξατε, όλους όσους είπατε μια καλή κουβέντα στον περίγυρό σας.  Σας ευχαριστώ πολύ γιατί υπάρχετε και γιατί με τη στήριξή σας αποδεικνύετε ότι υπάρχει και αυτή η Ελλάδα, η Ελλάδα που δε φανατίζεται, η Ελλάδα που δε μπαίνει στον αδιέξοδο μονόδρομο του δικομματισμού, η Ελλάδα που δε «μασάει» από την κινδυνολογία των επικοινωνιακών στρατηγικών των κομμάτων, υπάρχουν και Έλληνες που δε θέλουν κάποιους να τους χαϊδεύουν τα αφτιά, Έλληνες που οραματίζονται και θέλουν να αγωνίζονται για να γίνουμε Άξιοι της Πατρίδας που ονειρευόμαστε.  Νιώθω βαριά την ευθύνη να συνεχίσω τον αγώνα, έναν αγώνα στον οποίο τώρα πια ξέρω πως δεν είμαι μόνος, δεν είμαστε λίγοι, είμαστε αρκετοί και είναι μόνο η αρχή!!!

 Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι, 
    Η πατρίδα μας βρίσκεται στη χειρότερη θέση μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο και τον Εμφύλιο Πόλεμο. Ουσιαστικά βρίσκεται χρεοκοπημένη οικονομικά, εθνικά, κοινωνικά και πολιτικά, μέσα σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον όπου η δυναμική σύγκρουσης εθνικών και οικονομικών συμφερόντων εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους και μεγάλες απειλές για τη χώρα και τον ελληνισμό.
     Σε αυτές τις συνθήκες αποτελεί εθνική αναγκαιότητα ο άμεσος σχεδιασμός και η αποτελεσματική υλοποίηση ενός εθνικού συνεκτικού στρατηγικού σχεδίου ολικής επαναφοράς, θεσμικής και οικονομικής ανασυγκρότησης, που θα περιλαμβάνει ριζικές, ταυτόχρονες και εναρμονισμένες αλλαγές στο παραγωγικό μοντέλο, στην επιχειρηματικότητα, στο κράτος, στη δικαιοσύνη, στην παιδεία, στην έρευνα, στην υγεία, παντού. Αυτό προϋποθέτει έναν νέο πολιτικό πολιτισμό, ποιότητα και ηθική στην πολιτική ζωή, νέο πολιτικό σύστημα και πολιτικό προσωπικό και μια νέα αποτελεσματική διακυβέρνηση με ό,τι πιο άξιο διαθέτει ο ελληνισμό όχι από επαγγελματίες, ανεπάγγελτους συνήθως, πολιτικούς. Το ίδιο προϋποθέτει η εκπροσώπηση της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε η Ελλάδα να πρωταγωνιστήσει στη θεσμική και οικονομική ανασυγκρότηση για την Ευρώπη των πολιτών, της ποιοτικής δημοκρατίας, της ανάπτυξης για την κοινωνία και όχι για τις αγορές.
     Μείναμε απαθείς βλέποντας την πατρίδα μας να ξεπουλιέται, το παρόν μας να καταστρέφεται, το μέλλον μας να υποθηκεύεται. Κάποιοι από εμάς αντέδρασαν τιμωρητικά ψηφίζοντας είτε πολιτικούς σχηματισμούς που προβάλλουν βάναυσες ιδεολογίες και προσβλητικές για την ιστορία και τον πολιτισμό μας πρακτικές είτε κόμματα χωρίς συγκροτημένο πολιτικό λόγο και ξεκάθαρες θέσεις. Μπορούμε να πάμε μπροστά αν στρέψουμε λίγο τη ματιά μας στο παρελθόν μας, στην ιστορία μας, στην πολιτική παρακαταθήκη που γράφτηκε σε αυτούς τους βράχους της αττικής γης. Θέλουμε πολιτικές επιλογές που να εξυπηρετούν το κοινό καλό, και θα μας ξαναδώσουν την αξιοπρέπεια που αφήσαμε να μας στερήσουν.
     Θέλουμε να γίνουμε η δύναμη που θα αλλάξει τις πολιτικές αντιλήψεις, θα διαμορφώσει Πολίτες Ενεργούς με γνώση, λόγο και ρόλο.
    Σε αυτές τις εκλογές συστρατεύομαι με την Κοινωνία Αξιών, με πρόεδρο τον Δημήτρη Μπουραντά, ως υποψήφιος ευρωβουλευτής και θα είναι τιμή μου να αποτελέσω επιλογή σας.

τηλεοπτικό spot Κοινωνίας Αξιών

παρουσίαση βίντεο Κοινωνίας Αξιών

τηλεοπτικό spot Δημήτρη Κόλλια

video Δημήτρη Κόλλια

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΘΕΣΕΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΞΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΥΚΗ

http://www.youtube.com/watch?v=D4sbfPW2hYM

Παρουσίαση Κοινωνίας Αξιών στο Δημοτικό Θέατρο Πεύκης

Σάλος με τις διατάξεις που σβήνουν ποινικές ευθύνες και σκάνδαλα - Πρόσωπα και φορείς που “έφαγαν” δημόσιο χρήμα τη... γλιτώνουν και με το νόμο!

- Οι διατάξεις αφορούν τα ελληνικά ναυπηγεία, τον οργανισμό σχολικών κτιρίων, τονΟΑΕΕ, τα ΕΑΣ και τους δήμους
- Έντονες αντιδράσεις και προβληματισμός στο δικαστικό σώμα
- Πώς επηρεάζεται από τις διατάξεις η υπόθεση του προφυλακισμένου Σωτ. Εμμανουήλ για τα υποβρύχια

Έντονες αντιδράσεις και προβληματισμό έχουν προκαλέσει το δικαστικό σώμα οι νομοθετικές διατάξεις που ισχύουν ήδη και προβλέπουν την απαλλαγή από ποινικές ευθύνες κρατικών αξιωματούχων που διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα, αλλά και ευρεία «νομιμοποίηση» παράνομων πληρωμών από κρατικούς φορείς και δήμους.

Οι διατάξεις αυτές που παραγράφουν ποινικές ευθύνες για εμπλεκομένους σε σκάνδαλα –όπως για παράδειγμα τα εξοπλιστικά– και άλλες που προβλέπουν νομιμοποίηση παράνομων πληρωμών εκατομμυρίων ευρώ, ψηφίστηκαν, οι περισσότερες, πρόσφατα στο πλαίσιο του πολυσυζητημένου πολυνομοσχεδίου.

Σύμφωνα με την "Καθημερινή", ο προβληματισμός των δικαστικών αρχών έγκειται στο γεγονός ότι με τις ισχύουσες διατάξεις, κλείνουν δικογραφίες που έχουν ανοίξει για ποινικές ευθύνε, ενώ υπόδικοι για σκάνδαλα ζητούν αποφυλάκιση.

Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του πρώην διευθύνοντος συμβούλου στα Ελληνικά Ναυπηγεία, Σωτήρης Εμμανουήλ, ο οποίος είναι προφυλακισμένος για διακίνηση «μαύρου χρήματος» στην υπόθεση των υποβρυχίων.

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, ο Σωτήρης Εμμανουήλ, εκμεταλλευόμενος προσφάτως ψηφισθείσα διάταξη η οποία εξαιρεί της ποινικής ευθύνης για δωροδοκία τους υπευθύνους Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου που επιχορηγούνται από το κράτος (όπως τα Ναυπηγεία), κατέθεσε ήδη αίτηση αποφυλάκισης, θεωρώντας πως κακώς κρατείται.

Η διάταξη που επικαλείται ο πρώην διευθύνων σύμβουλος των Ελληνικών Ναυπηγείων προβλέπει κατάργηση μιας παραγράφου του άρθρου 263 του Ποινικού Κώδικα για τη δωροδοκία κρατικών υπαλλήλων, εξαιρώντας όλους τους υπευθύνους Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου που επιχορηγούνται από το κράτος ή από τράπεζες.

Οι ειδικοί ανακριτές Γαβριήλ Μαλλής και Ιω.Σταυρόπουλος, που θα χειριστούν το αίτημα Εμμανουήλ, επιχειρούν, σύμφωνα με πληροφορίες της "Καθημερινής" να βρουν νομική λύση για να «σώσουν» τη συγκεκριμένη δικογραφία. 

Οι κρατικοί αξιωματούχοι που επωφελούνται από την εν λόγω ρύθμιση, σύμφωνα με εκτιμήσεις έγκυρων δικαστικών πηγών, δεν περιορίζονται μόνον στα Ελληνικά Ναυπηγεία, καθώς Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που επιχορηγούνται από το κράτος ή τις τράπεζες είναι δεκάδες και οι υποθέσεις κακοδιαχείρισης των οικονομικών τους πολλές.Και σαν να μην έφθανε η διάταξη απαλλαγής ποινικών ευθυνών κρατικών αξιωματούχων, άλλες τέσσερις διατάξεις «χαριστικού τύπου» ψηφίστηκαν και ισχύουν ήδη.

Ειδικότερα, πρόκειται για ρυθμίσεις που αφορούν την οικονομική διαχείριση έως το 2010 στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, όπου όλες οι μη νόμιμες καταβολές σε επιδόματα και μισθοδοσίες θεωρούνται πλέον νόμιμες, οδηγώντας τη σχετική δικογραφία που έχει σχηματιστεί για απόδοση ποινικών ευθυνών κατά εκείνων που διαχειρίστηκαν παράνομα εκατ. ευρώ στο αρχείο. 

Ανάλογη είναι και η ρύθμιση για τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων, όπου εκκρεμούσε δικογραφία κατόπιν έρευνας του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή για κακοδιαχείριση στα οικονομικά του. Και εδώ προβλέπεται ότι: «Δαπάνες που δημιουργήθηκαν ώς την έναρξη ισχύοντος του παρόντος σε εκτέλεση όρων επιχειρησιακών συμβάσεων ή αποφάσεων για πληρωμές σε πρόσωπα απασχολούμενα στην άνω ανώνυμη εταιρεία και σε βάρος του προϋπολογισμού της και αφορούν τακτικές αποδοχές αποζημιώσεις κάθε είδους, επιδόματα και εφάπαξ παροχές θεωρούνται ότι διενεργήθηκαν νόμιμα»!

Βίντεο παρουσίασης Δημήτρη Κόλλια, υποψήφιου Ευρωβουλευτή της Κοινωνίας Αξιών

  http://www.tubechop.com/watch/2732385

Τι σημαίνει ότι το ελληνικό χρέος θα υπαχθεί στο αγγλικό δίκαιο;

Τι σημαίνει ότι το ελληνικό χρέος θα υπαχθεί στο αγγλικό δίκαιο;

Διαβάσαμε μία πολύ κατατοπιστική ανάλυση στο bankingnews.gr.
Ολόληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.
Εμείς για λόγους οικονομίας σας παραθέτουμε τα συμπεράσματα και θα καταλάβετε αμέσως την σημασία τους…

Κινδυνεύει η δημόσια περιουσία από κατασχέσεις – Μια νομική ανάλυση για το ζήτημα…

Του Μάριου – Σάββα Μαρινάκου Δικηγόρου,

Τόσο καιρό, ακούμε για το μείζον θέμα της υπαγωγής του Ελληνικού χρέους σε αγγλικό δίκαιο. Διαισθαντικά μπορούμε ενδεχομένως να καταλάβουμε ότι αυτό δεν είναι κάτι καλό.
Ωστόσο, δεν έχει εξηγηθεί, ποιο ακριβώς είναι το διακύβευμα από μια τέτοια μεταβολή.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Τώρα, μετά από την αναφορά όλων των παραπάνω νομοθετημάτων και των ειδικότερων ρυθμίσεων που διαλαμβάνονται σε καθένα από αυτά, μπορούμε να υποβάλλουμε τη συνολική μας προβληματική σε μια υπόθεση εργασίας, ή όπως θα λέγαμε στα έδρανα της Νομικής, σε ένα πρακτικό, στο οποίο μας ζητείται να διαπιστώσουμε τις συνέπειες τις συνέπειες που θα είχε για την Ελλάδα, η υπαγωγή του PSI+ στο αγγλικό δίκαιο.
Οι δηλώσεις Άκερμαν (16-12-2011) αποτελούν την επίσημη, πλέον, επιβεβαίωση και από την πλευρά των δανειστών, πως το δίκαιο των ομολόγων του PSI+ είναι το σημαντικότερο ζήτημα στις διαπραγματεύσεις.
Αν το δίκαιο των ομολόγων του PSI+ ήταν το αγγλικό, τότε σε περίπτωση πτώχευσης, η Ελλάδα θα έπρεπε να πληρώσει το χρέος της στους δανειστές, σε ευρώ παρά το γεγονός, ότι σε περίπτωση ενδεχόμενης επιστροφής της σε εθνικό νόμισμα, η χώρα θα είχε επιστρέψει σε ένα σημαντικά υποτιμημένο εθνικό νόμισμα.
Αυτό θα προέκυπτε ως υποχρέωση της χώρας από τη διεθνή πολυμερή σύμβαση μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της, η οποία μάλιστα, δυνάμει του αρ 28 παρ 1 του Συντάγματος της χώρας θα κατίσχυε έναντι κάθε άλλης (ακόμα και αντίθετης διάταξης) της Ελληνικής έννομης τάξης.
Έτσι, το χρέος της Ελλάδας θα πολλαπλασιαζόταν και καθώς η χώρα θα αδυνατούσε να το αποπληρώσει, οι δανειστές θα αποκτούσαν δικαίωμα κατάσχεσης επί της ελληνικής περιουσίας, με βάση το Αγγλικό Δίκαιο.
Η πρώτη συνέπεια, λοιπόν, θα ήταν …

μια νομισματική ομηρία στο ευρώ και πάντως, μια νομισματική δέσμευση του χρέους μας σε ένα συγκεκριμένο νόμισμα, ανεξάρτητα από την ενδεχόμενη πολιτική βούληση της χώρας, να επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα.
Κατά δεύτερο λόγο, το ελληνικό χρέος, ως υπαγόμενο και θεωρούμενο υπό το πρίσμα του Αγγλικού «State immunity act» (1978) δεν θα συνιστούσε πράξη άσκησης πολιτικής εξουσίας αλλά εμπορική πράξη, όπως ρητά προβλέπεται στον Αγγλικό νόμο.
Ως τέτοια πράξη, θα ετίθετο υπό δικαστικό έλεγχο από εκάστοτε αρμόδια Δικαστήρια, τα οποία θα καλούνταν να εφαρμόσουν το Αγγλικό Δίκαιο. Στην περίπτωση του PSI+ ήδη γίνεται απόπειρα από τους πιστωτές μας, προκειμένου να οριστούν ως αρμόδια, τα Δικαστήρια του Λουξεμβούργου.
Η άμεση δεύτερη συνέπεια, μιας τέτοιας εξέλιξης, όμως, θα ήταν ότι, με την υπαγωγή του Ελληνικού χρέος στο Αγγλικό Δίκαιο, το Ελληνικό χρέος θα είχε καταστεί αντικείμενο δικαστικών μαχών μεταξύ των ιδιωτών πιστωτών μας και του Ελληνικού Δημοσίου, στα Δικαστήρια του Λουξεμβούργου, τα οποία θα υποχρεούνταν δυνάμει της πολυμερούς συμφωνίας του PSI+ να εφαρμόσουν το Αγγλικό Δίκαιο.
Επειδή από το Αγγλικό Δίκαιο, δεν αναγνωρίζεται στην Ελληνική πολιτεία το δικαίωμα της ετεροδικίας, αυτό θα είχε ως συνέπεια την έκδοση δικαστικών αποφάσεων σε βάρος της Ελλάδας. Αλλά «το κουτί της Πανδώρας» δεν θα εξαντλούσε εκεί τις εκπλήξεις του.
Το Αγγλικό Δίκαιο θα παρείχε δυνατότητα εκτελέσεως των δικαστικών αυτών αποφάσεων ακόμα και στο έδαφος της Ελληνικής επικράτειας.
Συνεπώς, αυτές οι δικαστικές αποφάσεις θα μπορούσαν να περιληφθούν τον εκτελεστήριο τύπο, σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) 44/2001 αλλά και τον Κανονισμό (ΕΚ) 805/2004 και θα έθεταν στη διάθεση των πιστωτών μας, όλα τα καταδιωκτικά μέτρα της Ελληνικής νομοθεσίας. Μόνο, που αυτή τη φορά, τα μέτρα αυτά θα στρέφονταν κατά του ίδιου του Ελληνικού Δημοσίου.
Η αναγκαστική εκτέλεση των πιστωτών μας θα μπορούσε να αφορά κινητά του Ελληνικού Δημοσίου, ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου (ιδίως τα ανήκοντα στην λεγόμενη ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου) καθώς και χρηματικές απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου.
Ξεκινώντας από το τελευταίο, θα διαπιστώναμε ευχερώς, ότι οι χρηματικές απαιτήσεις που έχει το Ελληνικό Δημόσιο, αφορούν κυρίαρχα την απαίτησή του στους φόρους, που καλούμαστε να καταβάλλουμε όλοι μας, φυσικά και νομικά πρόσωπα, που υπαγόμαστε στο Ελληνικό Φορολογικό Σύστημα.
Συνεπώς οι πιστωτές μας, θα αποκτούσαν εκτελεστό τίτλο με τον οποίο θα μπορούσαν να επιδιώξουν την απευθείας εξόφληση του χρέους, επιβάλλοντας κατάσχεση χρηματικής απαιτήσεως στα χέρια καθενός από εμάς, δηλαδή στα χέρια κάθε Έλληνα πολίτη.
Αυτή η «κατάσχεση εις χείρας τρίτου» (εν προκειμένω του Έλληνα πολίτη) θα αποστράγγιζε το κράτος από κάθε έσοδο, καθιστώντας το τελευταίο, πραγματικό όμηρο των δανειστών του, στους οποίους θα έπρεπε, με ακόμα μεγαλύτερη ένταση να καταφύγει, προκειμένου να εξασφαλίσει έστω και τα στοιχειώδη χρήματα για την εξακολούθηση της ύπαρξής του.
Και ακόμα παραπέρα, θα δημιουργούσε μια νομική και οικονομική φαύλη πραγματικότητα, ένα λογικό παράδοξο: Το Ελληνικό Δημόσιο θα προσέφευγε σε δανεισμό, δανειζόμενο εντόκως τα δικά του χρήματα, δηλαδή τα χρήματα που θα προέρχονταν από την φορολογία των Ελλήνων πολιτών και τα οποία οι τελευταίοι, λόγω των επιβληθέντων κατασχέσεων, θα κατέβαλαν απευθείας στους δανειστές του Ελληνικού Δημοσίου.
Θα μπορούσαμε στην περίπτωση αυτή να μιλήσουμε για μια εν τοις πράγμασι υποκατάσταση του Ελληνικού Δημοσίου από ξένους πιστωτές και πλήρη κατάργηση της κυριαρχίας του.
Σε αυτό το σημείο προβαίνω σε μια παρέκβαση από την ανωτέρω υπόθεση εργασίας και επιστρέφω (στιγμιαία) στην πραγματικότητα, αφού αξίζει να αναφερθεί, ότι, ήδη το Ελληνικό Δημόσιο, στην πραγματικότητα, έχει ήδη επιβάλλει κατασχέσεις επί κινητών, ακινήτων και δικαιωμάτων και αναγγέλλεται σε πλειστηριασμούς που επισπεύδονται κατά των οφειλετών του, προς ικανοποίηση των απαιτήσεών του, δυνάμει των σχετικών διατάξεων του ΚΕΔΕ. Με το δεδομένο αυτό, επιστρέφω εκ νέου στην υποθετική κατάσταση ισχύος του Αγγλικού Δικαίου για το PSI+ όπου…
…Η αλλοδαπή εκτελεστή δικαστική απόφαση σε βάρος της Ελλάδας, θα επέτρεπε, πέραν όλων των προηγούμενων, στους πιστωτές να ασκούν πλαγιαστικά τα δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου (να κατάσχουν κινητά, ακίνητα και δικαιώματα και να αναγγέλλονται σε πλειστηριασμούς) επ’ ονόματί τους, προκειμένου για την ικανοποίηση της απαιτήσεώς τους, υποκαθιστώντας το Ελληνικό Δημόσιο.
Μάλιστα, η εξοπλισμένη με εκτελεστό τίτλο πιστωτική αξίωση θα μπορούσε κάλλιστα να επεκταθεί το σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου και ομοίως τα καταδιωκτικά μέτρα να στραφούν κατά αυτών των περιουσιακών στοιχείων.
Στο σημείο αυτό, θα ανέκυπτε το ερώτημα «τι συνιστά την κινητή και ακίνητη περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου;»
Κι αν στο ερώτημα «τι συνιστά την κινητή περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου;» η απάντηση είναι (σχεδόν) εύκολη, στο ερώτημα «τι συνιστά την ακίνητη περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου;» η απάντηση είναι από αδύνατη έως επικίνδυνη και αφορά και την ιδιωτική περιουσία του κάθε Έλληνα πολίτη.
Στην ακίνητη περιουσία του Δημοσίου υπάγονται όσα ακίνητα έχουν καταχωρηθεί ως δημόσια κτήματα, όλα τα κοινόχρηστα πράγματα, τα εκτός συναλλαγής πράγματα, τα μεταλλεία, τα ορυχεία, τα αδέσποτα, τα ποτάμια, οι λίμνες, οι όχθες, οι αιγιαλοί κλπ.
Αλλά, εν δυνάμει, στην ακίνητη περιουσία του Δημοσίου θα μπορούσε να υπαχθεί και κάθε ακίνητο, το οποίο, μετά το πέρας της Κτηματογραφήσεως και μετά την πάροδο της προθεσμίας για την διόρθωση της εσφαλμένης πρώτης Κτηματολογικής εγγραφής θα φέρει την ένδειξη «αγνώστου ιδιοκτήτη» στα τηρούμενα Κτηματολογικά φύλλα.
Επίσης, κάθε διεκδικούμενο, από το Ελληνικό Δημόσιο, αυτή τη στιγμή ακίνητο, για το οποίο ο ιδιοκτήτης του δεν θα μπορεί να αποδείξει ότι κατέστη κύριος του ακινήτου, είτε με παράγωγο τρόπο κτήσης της κυριότητας (ιδίως με την απόκτηση της κυριότητας με παραχωρητήριο του Ελληνικού Δημοσίου), είτε, κυρίως, με πρωτότυπο τρόπο κτήσης της κυριότητας (με 30ετή άσκηση διακατοχικών πράξεων νομής και κατοχής προ του 1915, δηλαδή με πράξεις νομής και κατοχής προ του 1885, σύμφωνα με τις διατάξεις του προϊσχύσαντος Βυζαντινορωμαϊκού Δικαίου) θα κινδύνευε να απολέσει στην ιδιοκτησία του, εάν, είτε απευθείας το Ελληνικό Δημόσιο είτε πλαγιαστικώς ή υποκαθιστώντας το Ελληνικό Δημόσιο πιστωτές του, εξοπλισμένοι με τον εκτελεστό κατά του Ελληνικού Δημοσίου τίτλο ασκούσαν διεκδικητική αγωγή, ενώπιον των αρμοδίων πολιτικών δικαστηρίων.
Βέβαια, οι εν λόγω αξιώσεις δεν πρόκειται να ασκηθούν κατά προφανή καταχρηστικότητα. Απεναντίας! Τα δικαιώματα του Δημοσίου, ιδίως επί ακινήτων, μπορούν να μην προβάλλονται επί σειρά ετών, ακόμα και για χρονικό διάστημα, που μπορεί να αγγίζει το χρόνο ζωής 2 ή 3 γενεών! Αλλά αυτό, σε καμιά περίπτωση δεν συνεπάγεται απώλεια αυτών των δικαιωμάτων, ενόψει του απαράγραπτου χαρακτήρα τους.
Περαιτέρω, το Ελληνικό Δημόσιο, με διοικητικές πράξεις μπορεί να καθορίζει τεράστιες εκτάσεις, που περνούν στην κυριότητά του. Οι πράξεις αυτές, αν και δημοσιεύονται στο ΦΕΚ, δεν γίνονται άμεσα αντιληπτές από τους πολίτες αλλά δημιουργούν συνθήκες προσδοκίας δικαιώματος κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου, σε βάρος της ιδιωτικής περιουσίας.
Μάλιστα, υπάρχει πλήθος νομοθετικών ρυθμίσεων περί αποσβέσεως των ιδιωτικών δικαιωμάτων στις εκτάσεις αυτές και μάλιστα σε ιδιαίτερα σύντομες αποσβεστικές προθεσμίες (πχ η εξάμηνη προθεσμία εντός της οποίας πρέπει ο ιδιοκτήτης ακινήτου να αναγγείλει τις αξιώσεις του στον Υπουργό Οικονομικών, όταν το ακίνητό του περιληφθεί σε ζώνη αιγιαλού, οπότε και θεωρείται απαλλοτριωθέν το ακίνητο, δυνάμει του άρθρου 10 του Ν.2971/2001 και πολλές παρόμοιες διατάξεις). Με τον τρόπο αυτό, το Ελληνικό Δημόσιο καθίσταται κύριος των εκτάσεων αυτών (αν και πολλές από αυτές τις αποσβεστικές προθεσμίες έχουν κριθεί αντισυνταγματικές από το ΣτΕ αλλά προϋποτίθεται η εκκίνηση δικαστικού αγώνα για ανάκτηση της κυριότητας από τον πολίτη).
Πάντως, αυτή τη στιγμή υπολογίζονται σε μερικά εκατομμύρια τα ακίνητα που βρίσκονται εντός των λεγόμενων «ζωνών κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου» και των οποίων οι ιδιοκτήτες, θεωρούν ότι είναι απόλυτοι κύριοι, νομείς και κάτοχοι των ακινήτων τους.
Ουδέποτε έχουν ενοχληθεί από το Ελληνικό Δημόσιο, ουδέποτε φαντάστηκαν ότι ενδέχεται η ιδιοκτησία τους να αμφισβητηθεί, ουδέποτε σκέφτηκαν να αναζητήσουν τα αρχικά παραχωρητήρια του Ελληνικού Δημοσίου, με τα οποία αποκτήθηκε το ακίνητό τους από τους δικαιοπαρόχους τους και ουδέποτε σκέφτηκαν, ότι θα πρέπει να αποδείξουν περισσότερα από 130 χρόνια νομής και κατοχής, ώστε να διασφαλιστούν έναντι του Ελληνικού Δημοσίου και ενόψει Αγγλικού Δικαίου, έναντι των ξένων πιστωτών της χώρας.
Και βέβαια, η «μεγαλοψυχία» του Ελληνικού Δημοσίου ή/και των πιστωτών του δεν θα εξαντλούνταν εκεί. Οι παλαιότερες μέθοδοι της διοικητικής αποβολής ιδιωτών από ακίνητα κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου ουδόλως συνεισέφεραν στα Δημόσια Οικονομικά. Όμως, με τις νέες ρυθμίζεις του δικαίου της επιφάνειας, τα ακίνητα αυτά, τα οποία θα διεκδικούσε και ενδεχομένως να αποκτούσε το Ελληνικό Δημόσιο, θα αποκτούσαν οικονομική σημαντικότητα. Δηλαδή, θα ήταν δυνατό εκ των υστέρων να συσταθεί δικαίωμα επιφάνειας, καθιστώντας τον μέχρι πρότινος ιδιοκτήτη, νέο επιφανειούχο κι επί της ουσίας μισθωτή στην περιουσία του!
Όλα τα παραπάνω είναι υποθετικές ασκήσεις επί χάρτου, οι οποίες όμως, αποδεικνύουν το πόσο σημαντικό είναι το διακύβευμα, σχετικά με το δίκαιο των ομολόγων.
Αντίθετα, αν το δίκαιο των ομολόγων παραμείνει το Ελληνικό, ως έχει δηλαδή σήμερα, ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας απ’ το ευρώ θα της επιτρέψει να προχωρήσει μονομερώς (με νομοθετική πράξη της Βουλής των Ελλήνων, σύμφωνα με το τεκμήριο της αρμοδιότητας) σε αναδιάρθρωση του χρέους της με νόμιμο τρόπο ή να το αποπληρώσει σε νέο εθνικό νόμισμα νομίμως, ενώ δεν θα κινδυνεύει από επίσπευση κατά της περιουσίας της.
Το θέμα του δικαίου των ομολόγων και της εξαιρετικής σημασίας του ανέδειξε με σειρά αναλύσεων του στην Ελλάδα ο χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής Πάνος Παναγιώτου, από τα μέσα του 2010, ενώ τον Οκτώβριο του 2011 Έλληνες βουλευτές, κατέθεσαν σχετικές επίκαιρες ερωτήσεις στον Υπουργό Οικονομικών, κύριο Βενιζέλο και στον Πρωθυπουργό, κύριο Παπαδήμο, με την αρχή να γίνεται από τον ανεξάρτητο βουλευτή, κύριο Παναγιώτη Κουρουμπλή.
Υπό το φως των αποκαλύψεων και υπό το βάρος της πίεσης η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται πως υπαναχώρησε στη θέση της να παραχωρήσει το δίκαιο στο PSI+, κάτι που σύμφωνα με διεθνή δημοσιεύματα, είχε ήδη συμφωνηθεί από το βράδυ της 27ης Οκτωβρίου, με ωμή παρέμβαση της Γερμανίδας Καγκελαρίου Μέρκελ.
Στη μετά αποκάλυψης περίοδο ο Έλληνας Πρωθυπουργός απάντησε σχετικά με το δίκαιο των ομολόγων στη Βουλή λέγοντας, ότι αυτό δεν έχει ακόμη παραχωρηθεί, επιβεβαιώνοντας πως αποτελεί τμήμα των διαπραγματεύσεων. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διεθνή δημοσιεύματα το θέμα του δικαίου των ομολόγων έχει πράγματι αναδειχθεί στο σημαντικότερο, στις συζητήσεις για το ελληνικό PSI+, καθώς οι δανειστές επιθυμούν να λάβουν όσο το δυνατό μεγαλύτερη ασφάλεια για τα ομόλογα που θα διακρατήσουν αποκτώντας εξαιρετικά δικαιώματα, τα οποία αυτή τη στιγμή δεν έχουν.
Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, η παραχώρηση του ελληνικού δικαίου στους δανειστές θα σημαίνει και την απώλεια του τελευταίου, ίσως, νομικού πλεονεκτήματος της Ελλάδας με απρόβλεπτες συνέπειες, στην περίπτωση που αναγκαστεί να φύγει από το ευρώ ή να προχωρήσει σε στάση πληρωμών.
Πρόσφατα δημοσιεύματα ανέφεραν πως οι δανειστές επιθυμούν να ξεπεράσουν το πρόβλημα ζητώντας τα ομόλογα του ελληνικού PSI+ να τύχουν παρόμοιας νομικής κάλυψης με αυτά των δανείων από τους θεσμικούς δανειστές, όπως το ΔΝΤ. Ωστόσο, αυτό συνεπάγεται μεταξύ άλλων και τη μετατροπή του δικαίου τους σε αγγλικό.
Με βάση διεθνή δημοσιεύματα, κάποιοι από την ελληνική πλευρά πιέζουν τους δανειστές να αποδεχτούν ένα PSI+ χωρίς αγγλικό δίκαιο και κάνουν σκληρές διαπραγματεύσεις, έστω και μετά τις σχετικές αποκαλύψεις στην Ελλάδα.
Ακόμη και αν αυτό συμβαίνει τώρα, απλά και μόνο υπό το βάρος της συνειδητοποίησης του μεγέθους της σημασίας του δικαίου των ομολόγων του PSI+, δεν παύει να αποτελεί μία αποκάλυψη για την Ελλάδα, το γεγονός, ότι μέχρι τώρα δεν διαπραγματεύτηκε τίποτε απολύτως με τους δανειστές της, ενέδωσε στις ορέξεις τους, πρόθυμη να εκποιήσει τα πάντα και κατ’ ουσία να απεμπολήσει την εθνική της κυριαρχία και την κυρίαρχη κρατική της οντότητα.

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014

ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2014: ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2014: ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ

Στην δεύτερη πιο μαζική δημοκρατική εκλογική διαδικασία στον κόσμο, 400 εκατομμύρια άνθρωποι μπορούν να ψηφίσουν για ένα νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Οι 751 Ευρωβουλευτές που θα αναλάβουν καθήκοντα τον Ιούλιο, όχι μόνο θα καθορίσουν την πορεία των Ευρωπαϊκών πολιτικών για τα επόμενα πέντε χρόνια, αλλά θα εκλέξουν επίσης τον επικεφαλής του εκτελεστικού οργάνου της ΕΕ, τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.Δέκα εκατομμύρια Έλληνες καλούνται να ψηφίσουν στις Ευρωπαϊκές Εκλογές στις 25 Μαΐου για να εκλέξουν 21 αντιπροσώπους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την περίοδο 2014-2019.

Γιατί αυτές οι εκλογές είναι διαφορετικές

Η αύξηση των εξουσιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το 2009 έχει αρχίσει να γίνεται αισθητή καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, και οι Ευρωβουλευτές νομοθετούν, μεταξύ άλλων, για την αποτελεσματική δημοσιονομική πειθαρχία, την εκκαθάριση προβληματικών τραπεζών και τη θέσπιση ανώτατων ορίων στα μπόνους των τραπεζιτών. Οι Ευρωπαϊκές εκλογές του Μαΐου επομένως θα επιτρέψουν στους ψηφοφόρους να συμβάλουν στην ενδυνάμωση ή στην αλλαγή της πορείας της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της κρίσης και σε πολλά άλλα θέματα που επηρεάζουν καθημερινά τη ζωή των ανθρώπων.

Για πρώτη φορά, η σύνθεση του νέου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα καθορίσει ποιός θα ηγηθεί της επόμενης Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του εκτελεστικού σώματος της ΕΕ, το οποίο προτείνει την νομοθεσία και εποπτεύει την εφαρμογή της. Με τους νέους κανόνες, η πρόταση των αρχηγών των κυβερνήσεων της ΕΕ για τη θέση του μέλλοντος προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα πρέπει να λάβει υπόψη τα αποτελέσματα των Ευρωπαϊκών Εκλογών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα εκλέξει νέο Πρόεδρο της Επιτροπής με πλειοψηφία των μελών που το απαρτίζουν, δηλαδή τουλάχιστον 376, το 50%  συν 1 από τους 751 Ευρωβουλευτές που θα εκλεγούν. Τα Ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, επομένως, θα προτείνουν ή έχουν ήδη προτείνει τους υποψηφίους τους για την ηγετική αυτή θέση στην ΕΕ πριν τις Ευρωπαϊκές εκλογές, επιτρέποντας έτσι στους πολίτες να έχουν λόγο στην εκλογή του επόμενου Προέδρου της Επιτροπής. Οι νέοι πολιτικοί συσχετισμοί που θα προκύψουν από τις Ευρωπαϊκές Εκλογές, θα διαμορφώσουν επίσης μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια την Ευρωπαϊκή νομοθεσία,  σε τομείς που αφορούν από την ενιαία αγορά μέχρι τις ελευθερίες των πολιτών. Το Κοινοβούλιο, ως το μόνο άμεσα εκλεγμένο όργανο της ΕΕ, είναι τώρα κεντρικός άξονας του Ευρωπαϊκού συστήματος λήψης αποφάσεων και έχει ισότιμο λόγο με τις εθνικές κυβερνήσεις στο σύνολο σχεδόν των νόμων της ΕΕ. Οι ψηφοφόροι έχουν περισσότερη επιρροή από ποτέ.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ: ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Παρά τα μέτρα που συμφωνήθηκαν και εφαρμόσθηκαν για την αντιμετώπιση της κρίσης, τελικά δεν έγιναν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και οι διαρθρωτικές αλλαγές στις δομές του διοικητικού και οικονομικού συστήματος που θα έφερναν το τέλος του χρεοκοπημένου πολιτικο-οικονομικού μοντέλου της χώρας. Αυτό που συνέβη όμως ήταν το πελατειακό κομματικό σύστημα να αναπροσαρμόσει τη λειτουργία του, με μόνο στόχο την επιβίωσή του.  Η απογοήτευση για το  ευρωπαϊκό έλλειμμα  ηγεσίας υποδαυλίζει τον εθνικισμό, και δυστυχώς στην Ελλάδα σήμερα εκτός της αύξησης της ακροδεξιάς έχουμε περιστατικά περιφρόνησης από τη κυβέρνηση ατομικών δικαιωμάτων, αποδυνάμωσης των δημοκρατικών θεσμών, και σύγχυσης μεταξύ των εξουσιών.

ΟΡΑΜΑ

Η τελμάτωση του ευρωπαϊκού οράματος σήμερα αναδεικνύει την επιτακτική ανάγκη μιας άλλης Ευρώπης. Είναι ανάγκη να αφήσουμε την αναποφασιστικότητα, τον οικονομικό καταναγκασμό, και τις θεσμικές αυθαιρεσίες. Κι εδώ, η θέση των ‘’κοινωνικά φιλελεύθερων’’, συνηγορούν υπέρ των απαραίτητων θεσμικών αλλαγών στην ΕΕ, δηλαδή υπέρ της σταθερής και συνετής ολοκλήρωσης των θεσμικών αλλαγών που θα θεμελιώσουν μια άλλη Ευρώπη, την Ευρώπη της συνετής κοινωνικής αλληλεγγύης, των αμοιβαίων συμβιβασμών, της δημοκρατικής ενοποίησης και της πολιτικής σύνθεσης.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Η Ελλάδα ανήκει στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ιδιαιτερότητα της κουλτούρας της προσδίδει αξία σε μια Ευρώπη που βασίζεται στην ποικιλομορφία του πολιτισμού της. Η ‘’άλλη Ευρώπη’’ πρέπει να είναι το εργαλείο με το οποίο η Ελλάδα θα εξασφαλίσει τον οικονομικό και κοινωνικό εκσυγχρονισμό της.

Η ΕΕ είναι κρίσιμη για την ειρήνη, την ασφάλεια και την ευημερία στην Ελλάδα. Ένα μεγάλο μέρος του εισοδήματός μας οφείλεται στην Ευρώπη και πολλές από τις εργασίες μας εξαρτώνται από αυτή. Η εσωτερική αγορά είναι στην καρδιά της ευρωπαϊκής συνεργασίας. Η ευρωπαϊκή συνεργασία ενισχύει επίσης τη γεωπολιτική θέση. Επιπλέον, πολλοί Ευρωπαίοι αισθάνονται ότι απαιτείται να τους ενώνουν τα ιδανικά της δημοκρατίας, το κράτος δικαίου, η αλληλεγγύη και η ίση μεταχείριση.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ

•    Είναι δεδομένο ότι οι χώρες θέλουν να καθορίζουν τις πολιτικές τους. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας για την επιβίωση του ευρώ, όλες οι χώρες να γίνονται ισχυρότερες οικονομικά  και να συγκλίνουν. Για να αποτραπούν οι οικονομικές ανισορροπίες και αστάθειες στο μέλλον, οι μηχανισμοί στήριξης και ελέγχου πρέπει να ενισχυθούν ανάλογα με τις ανάγκες όλων των χωρών και όχι για την υποστήριξη των συμφερόντων συγκεκριμένης ομάδας χωρών.
•    Οι χώρες είναι αρμόδιες και υπεύθυνες για την καλή υλοποίηση των προϋπολογισμών τους, ώστε να μην διογκώνουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα αλλά να ενισχύουν τις οικονομίες τους. Οποιαδήποτε υποστήριξη λαμβάνουν θα πρέπει να δημιουργεί υποχρεώσεις που να υλοποιούνται με δίκαιο κοινωνικά τρόπο, ώστε με τις προσπάθειες τους να εξασφαλιστεί μια σταθερή βελτίωση και σταδιακή αποκατάσταση χωρίς να αποσαθρώνεται η εσωτερική κοινωνική συνοχή. Η υπευθυνότητα στη διαχείριση των Δημόσιων οικονομικών από τις χώρες μέλη συνεπώς καθίσταται σημαντικό θέμα ισορροπίας της ΕΕ.
•    Η εσωτερική αγορά πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω. Θα πρέπει να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για να ωθηθεί η αύξηση των εξαγωγών. Ο προστατευτισμός είναι αντίθετος προς την ευρωπαϊκή ιδέα, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα συγκεκριμένων ευνοϊκών ρυθμίσεων υπέρ των ασθενέστερων χωρών, ώστε να μην ανατραπεί καταχρηστικά εις βάρος τους το ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών, μέχρις ότου υπάρξει βάσει συγκεκριμένων μέτρων και χρονοδιαγράμματος η απαιτούμενη προσαρμογή. Τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν απόλυτη και κυριαρχική ευθύνη για την εσωτερική οργάνωση της κοινωνικής ασφάλισης, των υπηρεσιών υγείας και της κοινωνικής τους πολιτικής, σε ισορροπία με τη δέσμευση που έχουν αναλάβει οι χώρες για τους προϋπολογισμούς τους.
•    Είναι απαραίτητη η βαθμιαία δημιουργία μιας ευρωπαϊκής τραπεζικής ένωσης. Η αποτελεσματική ευρωπαϊκή επίβλεψη τραπεζών πρέπει να καθιερωθεί και πρέπει να εξυγιανθεί το τραπεζικό σύστημα σε κάθε χώρα μέλος, το ταχύτερο δυνατό, με την άμεση υποστήριξη από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας (ESM) με συγκεκριμένους και σαφείς όρους. Σαν τελικό βήμα πρέπει να δημιουργηθεί ένας ενιαίος μηχανισμός απόφασης μαζί με  ένα ευρωπαϊκό σχέδιο εγγύησης καταθέσεων και δημιουργίας ευρωομολόγου.
•    Η θέση του ευρωπαϊκού Επιτρόπου για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω.
•    Με την περικοπή των γεωργικών και προϋπολογισμών συνοχής, ο προϋπολογισμός της ΕΕ πρέπει να εκσυγχρονιστεί προς όφελος της επένδυσης στην καινοτομία, στις νέες τεχνολογίες  και την ικανότητα υποστήριξης τους.
•    Η υπευθυνότητα για τις δαπάνες των ευρωπαϊκών κεφαλαίων να παραμένει εθνική προτεραιότητα.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΠΕΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ

Τα σημαντικότερα πεδία πολιτικής για την Ελλάδα περιλαμβάνουν την ασφάλεια, την αναπτυξιακή συνεργασία, τη χρηματοδότηση, την ανεργία και τη γεωργία.

Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας

Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να αναπτύξει μία κοινή εξωτερική πολιτική ασφαλείας. Η εκπροσώπηση με ενιαία φωνή δίνει στην ΕΕ μεγαλύτερη βαρύτητα, πράγμα που είναι προς όφελος όλων των ευρωπαϊκών Χωρών.

Η χώρα μας έχει άμεσο ενδιαφέρον για τη διεθνή σταθερότητα και την ασφάλεια, την ασφάλεια ενέργειας και των πόρων και τη διεθνή νομική τάξη. Αυτές είναι επίσης πολιτικές περιοχές στις οποίες μπορούμε να συμβάλουμε με συγκεκριμένα έργα λόγω πχ. της ιδιαίτερης γεωπολιτικής μας θέσης μεταξύ δύσης και ανατολής, Βορρά και Νότου.

Η Ελλάδα επομένως πρέπει να ζητάει από την ΕΕ  να δώσει ιδιαίτερη σημασία σε θέματα όπως η ασφάλεια συνόρων, το οργανωμένο έγκλημα, η διαφθορά, η εμπορία ανθρώπων, η λαθρομετανάστευση κλπ.

Η αναθεώρηση της μεταναστευτικής πολιτικής: είναι απαραίτητη για ένα ζήτημα που αποτελεί το μεγαλύτερο και πιο ύπουλο κίνδυνο στα θεμέλια της Ευρώπης και που προσβάλει βάναυσα τις πολιτισμικές και τις ανθρώπινες αξίες του οικοδομήματός της. Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να καταγγελθεί και η συνθήκη ‘’Δουβλίνο ΙΙ’’ από τη χώρα μας. Η Ελλάδα επίσης πρέπει να ζητήσει από την ΕΕ να κάνει περισσότερα για να βελτιώσει την συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών διωκτικών υπηρεσιών και υπηρεσιών ασφαλείας, πέραν της ανταλλαγής στοιχείων και δεδομένων.

Ευρωπαϊκή Άμυνα: οι τρεις βασικοί στόχοι πρέπει να  είναι: η επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα, οι αμυντικές ικανότητες και η ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας.

Η ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας άμυνας και ασφάλειας στην Ευρώπη: πρέπει να στηριχθεί, τη στιγμή που οι εθνικοί προϋπολογισμοί για την άμυνα συρρικνώνονται και περιορίζονται οι δυνατότητες για εξέλιξη.  Η Ευρώπη χρειάζεται μία πιο ολοκληρωμένη, βιώσιμη, καινοτόμο και ανταγωνιστική ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας για την ανάπτυξη και διατήρηση των αμυντικών δυνατοτήτων, με ανοικτό πνεύμα, ίση μεταχείριση και ίσες ευκαιρίες και διαφάνεια για όλους τους Ευρωπαίους προμηθευτές. Θα πρέπει να υιοθετηθούν οι προτάσεις της Επιτροπής για την καλύτερη πρόσβαση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις αγορές της άμυνας και της ασφάλειας και την αύξηση της συμμετοχής τους στα μελλοντικά χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ.

Ειρήνη και ασφάλεια: Ο ρόλος της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ πρέπει να είναι η διατήρηση της ειρήνης και η ενίσχυση της παγκόσμιας ασφάλειας, η προώθηση της διεθνούς συνεργασίας, και η ανάπτυξη και εδραίωση της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Δεν μπορεί η ΕΕ να υποδαυλίζει έμμεσα συγκρούσεις για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα όπως στη περίπτωση της Ουκρανίας.

Οικονομική και νομισματική πολιτική
Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ έχουν επιτρέψει στο εθνικό χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματά τους για να ανέλθουν στα μη αποδεκτά επίπεδα. Αυτό θέτει τους κινδύνους για την ευρωπαϊκή οικονομία και τη σταθερότητα του ευρώ. Πρέπει να γίνουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις σε όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, να μπουν  ακριβέστεροι κανόνες για να βελτιώσουν την κατάσταση στην ΕΕ και να αποτρέψουν μια νέα ευρωπαϊκή κρίση.

Η διαπραγμάτευση του χρέους ώστε να είναι βιώσιμο πρέπει να είναι πλέον η πρώτη προτεραιότητα της Ελλάδος, μαζί με ένα μεγάλο αναπτυξιακό πρόγραμμα που θα μπορούσε να στηριχθεί όχι μόνο σε ειδικό αναπτυξιακό πρόγραμμα και κεφάλαια, αλλά και στη μετατροπή μέρους του χρέους σε αναπτυξιακό σύμφωνα με τις καλές πρακτικές που έχουν αναπτυχθεί διεθνώς στις περιπτώσεις αυτές.

Όπως τα άλλα κράτη μέλη και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Ελλάδα πρέπει να μετέχει ενεργά υπέρ ενός οικονομικού προϋπολογισμού της ΕΕ, με  έμφαση στην ώθηση της ανάπτυξης της ανταγωνιστικότητας, της καταπολέμησης της ανεργίας και της φτώχειας.

Τηλεπικοινωνίες
Οι πολίτες και οι επιχειρήσεις της ΕΕ πρέπει να είναι σε θέση να βασιστούν σε αξιόπιστη, προσιτή και προσβάσιμη διαδικτυακή και ψηφιακή επικοινωνία με καλές υπηρεσίες,  σε όλη την Ευρώπη. Η Ελλάδα δεν θα πρέπει να μην μείνει έξω από την ψηφιακή Ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά.

Ο ανταγωνισμός στην αγορά της ΕΕ προωθεί την καινοτομία στα δίκτυα τηλεπικοινωνιών. Η ΕΕ έχει καθορίσει τις οδηγίες στον τομέα του κανονισμού και της επίβλεψης αγοράς. Έχει επίσης τους καθορισμένους όρους σχετικά με την προστασία καταναλωτών και τη μυστικότητα. Η Ελλάδα δεν πρέπει να μείνει εκτός αυτών των εξελίξεων, πρέπει να μετέχει ενεργά και αποφασιστικά στο γίγνεσθαι. Θα μπορέσει να βρεθεί στη πρώτη γραμμή των εξελίξεων εάν δημιουργήσει και επικοινωνήσει μία προωθημένη πολιτική αδειοδότησης των επιχειρήσεων τηλεπικοινωνιών εκεί όπου η Ευρώπη ανταγωνίζεται τις τρίτες χώρες στις διεθνοποιημένες υπηρεσίες

Μεταφορές - Δίκτυα
Οι μεταφορές είναι ένας σημαντικός τομέας για την ΕΕ από την άποψη της άμεσης αύξησης της απασχόλησης και της αύξησης της ανταγωνιστικότητας. Τα αποτελεσματικά συστήματα μεταφοράς είναι σημαντικά για τις ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσει στο ανταγωνιστικό και όχι μόνο Ευρωπαϊκό περιβάλλον.

Κάποιες από τις κύριες  μεταφορικές δυνατότητες της Ευρώπης που μπορούν να αναπτυχθούν βρίσκονται εδώ: Οι Θαλάσσιες μεταφορές μπορούν να ενισχύσουν σημαντικά όλους τους κλάδους μεταφορών όπως σιδηροδρομικές, οδικές μεταφορές, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν  από πολλές χώρες για τη μεταφορά των εμπορευμάτων το εξαγωγικό εμπόριο και τον κλάδο logistics.

Εκπαίδευση, έρευνα και αξιολόγηση των διπλωμάτων
Η εκπαίδευση και η έρευνα σε σημαντικούς κλάδους που έχουμε τεχνογνωσία (όπως ο τουρισμός, η ναυτιλία, ο ιατρικός τουρισμός κλπ) θα μπορούσε να αναπτυχθεί και να ενισχύσει με πολλούς τρόπους την οικονομία. Οι χώρες της ΕΕ στο πλαίσιο της ΕΕ συνδιαμορφώνουν την πολιτική τους στην εκπαίδευση και έρευνα, και θέτουν γενικούς στόχους και μοιράζονται τις ορθές πρακτικές.

Η ΕΕ χρηματοδοτεί επίσης προγράμματα ανταλλαγής για τους σπουδαστές, τους ομιλητές και τους ερευνητές. Η ΕΕ προωθεί την καινοτομία με την εξασφάλιση ότι οι άνθρωποι μπορούν να μελετήσουν και να εργαστούν οπουδήποτε μπορούν να εφαρμόσουν καλύτερα τη γνώση τους.

Για να γίνει ανταγωνιστική όμως μία τέτοια δυνατότητα, τα πρότυπα της εκπαίδευσης πρέπει να είναι συγκρίσιμα όχι μόνο με την Ευρώπη αλλά και πέρα από την ήπειρο, και τα ξένα διπλώματα θα πρέπει να αξιολογηθούν κατάλληλα.

Γεωργία και αγροτική ανάπτυξη
Περίπου 80% όλων των νόμων και των κανόνων που αναφέρονται στον αγροτικό τομέα στην Ελλάδα είναι το αποτέλεσμα των συμφωνιών που γίνονται από τις συμφωνίες γεωργίας στο επίπεδο της ΕΕ μεταξύ  των κρατών μελών της. Θα πρέπει συνεπώς να ενισχύσουμε την εξειδικευμένη φωνή μας και να αποκτήσουμε επιρροή και αποφασιστικό ρόλο στις λειτουργίες της ΚΑΠ, με την καλύτερη δυνατή υπερκομματική εκπροσώπηση προβάλλοντας τις ιδιαίτερες ανάγκες μας με ένα εθνικό σχέδιο αγροτικής ανάπτυξης.

Σημαντικά θέματα που πρέπει να διεκδικήσουμε είναι η παροχή της στήριξης του εισοδήματος στους αγρότες, η εξασφάλιση σταθερών και οικονομικώς αποδοτικών αγρο-διατροφικών προϊόντων, και η προώθηση της αγροτικής αειφορίας.

Σε ότι αφορά την αλιεία, ένα από τα κύρια προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν είναι η υπεραλίευση από ξένους κυρίως αλιευτικούς στόλους και η υπερεκμετάλλευση των πόρων.
 
Γιατί υπάρχει Ευρωσκεπτικισμός

Οι Έλληνες θελήσαμε να είμαστε μέρος μιας εξωστρεφούς φιλελεύθερης  Δημοκρατικής κοινότητας που σέβεται τις χώρες και τους λαούς.  Αντ' αυτού έχουμε ενσωματωθεί σήμερα  σε μια ηπειρωτική Ευρώπη, εσωστρεφή, με κυριαρχία της Γερμανίας, η οποία δεν κάνει πλέον προσπάθεια να το κρύψει και με απαξιωμένα τα συλλογικά της όργανα λήψεως αποφάσεων.

Για δύο δεκαετίες, χρησιμοποιήσαμε με λάθος τρόπο τα κοινοτικά κονδύλια, που έρρεαν στη χώρα για προσαρμογή της οικονομίας. Η ΕΕ είχε αρχίσει να αυξάνεται, να γίνεται πιο γραφειοκρατική, και τα μικρά κράτη έχαναν σιγά σιγά την ισχύ της επιρροής τους. Κατόπιν έπεσε το τείχος του Βερολίνου. Σε αντάλλαγμα της συμφωνίας για τη Γερμανική επανένωση, η Γαλλία έλαβε τελικά την υπόσχεση από τη Γερμανία ότι το ευρώ θα εισαγόταν γρήγορα. Αυτό ήταν μια πλήρης αντιστροφή της προηγούμενης πολύ προσεκτικής προσέγγισης μιας βηματιστικής στρατηγικής,  που προσπαθούσε να  συγκλίνει τις εθνικές δημοσιονομικές, χρηματοπιστωτικές, και οικονομικές πολιτικές, έως ότου οι χώρες ήταν έτοιμες για ένα κοινό νόμισμα.

Η είσοδος στο ευρώ έγινε χωρίς την απαραίτητη πολιτική ολοκλήρωση της ΕΕ.  Και οι δύο χώρες Γαλλία και Γερμανία πάντα ανταγωνίζονταν για την κυριαρχία στην Ευρώπη. Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ήταν βασισμένο στη σταδιακή δημοκρατική σύγκλιση με σταθερή  χαλιναγώγηση των τάσεων αυτών, γεγονός που ανατράπηκε μετά την επανένωση της Γερμανίας και την επίσπευση των διαδικασιών νομισματικής ενοποίησης. Σήμερα βιώνουμε τα αποτελέσματα της βιασύνης και της επιθυμίας για κυριαρχία της Γερμανίας, μαζί με την αδυναμία της Γαλλίας να λειτουργήσει ως εξισορροπητικός παράγων.

Κυβερνητικά λάθη για μία Ελληνική, Αυτόνομη και Δυναμική Ευρωπαϊκή πολιτική

Σήμερα βρισκόμαστε παγιδευμένου σε μια Ευρώπη που είναι ευεργετική στους οικονομικούς όρους, αλλά με τεράστιο δανεισμό, με εκχώρηση σημαντικού μέρους της εθνικής κυριαρχίας και με αδύναμη επιρροή και συμμετοχή στο σύστημα λήψεως αποφάσεων.

Δεν έχουμε πλέον δυνατότητα χάραξης γεω – πολιτικής στρατηγικής, και η οικονομική στρατηγική επιβάλλεται πλέον από τους δανειστές. Έχουμε αρχίσει να μην συμπαθούμε την πολιτική φύση της ΕΕ, και αρνούμαστε να συμμετάσχουμε ενεργά στις εν εξελίξει διαδικασίες ολοκλήρωσης που μας αφορούν άμεσα και ίσως περισσότερο άμεσα από οιαδήποτε άλλη χώρα, λόγω του δανεισμού και των υποχρεώσεων που αναλάβαμε, σε συνδυασμό με τα φτωχά σε αποτελεσματικότητα μέτρα που πήραμε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν επιθυμούμε να πάρουμε τις δέουσες πολιτικές επιλογές, έτσι συνεχίζουμε τη λογική  της εξάρτησης και του δανεισμού.

Ένα άλλο μεγάλο μειονέκτημα είναι ότι δεν θελήσαμε ποτέ να πρωτοστατήσουμε στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, αλλά πάντα επιλέγαμε να ακολουθούμε, αντιδραστικά ως επί το πλείστον, είτε για εσωτερική κατανάλωση είτε παίζοντας σε πολλά ‘’ταμπλό’’ αμφιβόλου ποιότητας. Ελπίζαμε ότι θα μπορούσαμε να εξισορροπούμε πάντα και μας αρκούσε να καρπωνόμαστε τους κοινοτικούς πόρους. Τώρα, ξαφνικά, συνειδητοποιούμε ότι δεν υπάρχει καμία πλέον επιλογή δική μας.

Ενσωματωνόμαστε στην ήπειρο με εξάρτηση, με μειωμένα κυριαρχικά δικαιώματα χωρίς να μας αναγνωρίζεται κάποιος ρόλος επιρροής στις εξελίξεις. Οι περισσότεροι Έλληνες αγανακτούν με αυτό. Εν ολίγοις, οι Ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν ακριβώς ότι ήθελαν να αποφύγουν πριν από χρόνια. Να εκχωρήσουν την εθνική μας ανεξαρτησία.

Μία ακόμη ευκαιρία

Σήμερα παρουσιάζεται για μας μία ακόμη ευκαιρία, για να αυξήσουμε την επιρροή μας στην ΕΕ και τις δυνατότητες διαμόρφωσης καλύτερων αποφάσεων, εάν βέβαια στείλουμε στο Ευρωκοινοβούλιο τους καλύτερους Έλληνες για να μας εκπροσωπήσουν.

Είναι ψήφος μεγάλης Εθνικής σημασίας και μεγάλης ευθύνης για όλους μας.