ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Παρά τα μέτρα που συμφωνήθηκαν και εφαρμόσθηκαν
για την αντιμετώπιση της κρίσης, τελικά δεν έγιναν οι απαραίτητες
μεταρρυθμίσεις και οι διαρθρωτικές αλλαγές στις δομές του διοικητικού και
οικονομικού συστήματος που θα έφερναν το τέλος του χρεοκοπημένου
πολιτικο-οικονομικού μοντέλου της χώρας. Αυτό που συνέβη όμως ήταν το
πελατειακό κομματικό σύστημα να αναπροσαρμόσει τη λειτουργία του, με μόνο στόχο
την επιβίωσή του. Η απογοήτευση για το ευρωπαϊκό έλλειμμα ηγεσίας υποδαυλίζει τον εθνικισμό, και δυστυχώς
στην Ελλάδα σήμερα εκτός της αύξησης της ακροδεξιάς έχουμε περιστατικά
περιφρόνησης από τη κυβέρνηση ατομικών δικαιωμάτων, αποδυνάμωσης των
δημοκρατικών θεσμών, και σύγχυσης μεταξύ των εξουσιών.
ΟΡΑΜΑ
Η τελμάτωση του ευρωπαϊκού οράματος σήμερα αναδεικνύει
την επιτακτική ανάγκη μιας άλλης Ευρώπης. Είναι ανάγκη να αφήσουμε την
αναποφασιστικότητα, τον οικονομικό καταναγκασμό, και τις θεσμικές αυθαιρεσίες.
Κι εδώ, η θέση των ‘’κοινωνικά φιλελεύθερων’’, συνηγορούν υπέρ των απαραίτητων
θεσμικών αλλαγών στην ΕΕ, δηλαδή υπέρ της σταθερής και συνετής ολοκλήρωσης των
θεσμικών αλλαγών που θα θεμελιώσουν μια άλλη Ευρώπη, την Ευρώπη της συνετής
κοινωνικής αλληλεγγύης, των αμοιβαίων συμβιβασμών, της δημοκρατικής ενοποίησης
και της πολιτικής σύνθεσης.
Η
ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Η Ελλάδα ανήκει στον σκληρό πυρήνα της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ιδιαιτερότητα της κουλτούρας της προσδίδει αξία σε μια
Ευρώπη που βασίζεται στην ποικιλομορφία του πολιτισμού της. Η ‘’άλλη Ευρώπη’’ πρέπει
να είναι το εργαλείο με το οποίο η Ελλάδα θα εξασφαλίσει τον οικονομικό και
κοινωνικό εκσυγχρονισμό της.
Η ΕΕ είναι κρίσιμη για την ειρήνη, την ασφάλεια και την ευημερία στην Ελλάδα. Ένα μεγάλο μέρος του εισοδήματός μας οφείλεται στην Ευρώπη και πολλές από τις εργασίες μας εξαρτώνται από αυτή. Η εσωτερική αγορά είναι στην καρδιά της ευρωπαϊκής συνεργασίας. Η ευρωπαϊκή συνεργασία ενισχύει επίσης τη γεωπολιτική θέση. Επιπλέον, πολλοί Ευρωπαίοι αισθάνονται ότι απαιτείται
να τους ενώνουν τα ιδανικά της δημοκρατίας, το κράτος δικαίου, η αλληλεγγύη και η ίση μεταχείριση.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ
ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ
• Είναι δεδομένο ότι οι χώρες θέλουν να καθορίζουν τις πολιτικές τους. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας για την επιβίωση του ευρώ, όλες οι χώρες να γίνονται ισχυρότερες οικονομικά και να συγκλίνουν. Για να αποτραπούν οι οικονομικές ανισορροπίες και
αστάθειες στο μέλλον, οι μηχανισμοί στήριξης και ελέγχου πρέπει να ενισχυθούν ανάλογα με τις ανάγκες
όλων των χωρών και όχι για την υποστήριξη των συμφερόντων συγκεκριμένης ομάδας
χωρών.
• Οι χώρες είναι αρμόδιες και υπεύθυνες για την καλή υλοποίηση των προϋπολογισμών τους, ώστε να μην
διογκώνουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα αλλά να ενισχύουν τις οικονομίες τους. Οποιαδήποτε υποστήριξη λαμβάνουν θα πρέπει να δημιουργεί υποχρεώσεις που να υλοποιούνται με δίκαιο
κοινωνικά τρόπο, ώστε με τις προσπάθειες τους να εξασφαλιστεί μια σταθερή βελτίωση και
σταδιακή αποκατάσταση χωρίς να
αποσαθρώνεται η εσωτερική κοινωνική συνοχή. Η
υπευθυνότητα στη διαχείριση των Δημόσιων οικονομικών από τις χώρες μέλη συνεπώς
καθίσταται σημαντικό θέμα ισορροπίας της ΕΕ.
• Η εσωτερική αγορά πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω.
Θα πρέπει να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για να ωθηθεί η αύξηση των εξαγωγών. Ο προστατευτισμός είναι αντίθετος προς την ευρωπαϊκή ιδέα, αλλά ταυτόχρονα θα
πρέπει να δίνεται η δυνατότητα συγκεκριμένων ευνοϊκών ρυθμίσεων υπέρ των ασθενέστερων
χωρών, ώστε να μην ανατραπεί καταχρηστικά εις βάρος τους το ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών,
μέχρις ότου υπάρξει βάσει συγκεκριμένων μέτρων και χρονοδιαγράμματος η
απαιτούμενη προσαρμογή. Τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν απόλυτη και
κυριαρχική ευθύνη για την εσωτερική οργάνωση της κοινωνικής ασφάλισης, των υπηρεσιών
υγείας και της κοινωνικής τους πολιτικής, σε ισορροπία με τη δέσμευση που έχουν αναλάβει
οι χώρες για τους προϋπολογισμούς τους.
• Είναι απαραίτητη
η βαθμιαία δημιουργία μιας ευρωπαϊκής τραπεζικής ένωσης. Η αποτελεσματική ευρωπαϊκή επίβλεψη τραπεζών πρέπει να καθιερωθεί και πρέπει να εξυγιανθεί το τραπεζικό σύστημα σε κάθε χώρα μέλος,
το ταχύτερο δυνατό, με την άμεση υποστήριξη από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας (ESM) με συγκεκριμένους και σαφείς όρους. Σαν τελικό βήμα πρέπει να
δημιουργηθεί ένας ενιαίος μηχανισμός απόφασης μαζί με ένα ευρωπαϊκό σχέδιο εγγύησης καταθέσεων και δημιουργίας ευρωομολόγου.
• Η θέση του ευρωπαϊκού Επιτρόπου για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω.
• Με την περικοπή των γεωργικών και προϋπολογισμών συνοχής, ο προϋπολογισμός της ΕΕ πρέπει να εκσυγχρονιστεί προς όφελος της επένδυσης στην καινοτομία, στις νέες
τεχνολογίες και την ικανότητα υποστήριξης τους.
• Η υπευθυνότητα για τις δαπάνες των ευρωπαϊκών κεφαλαίων να παραμένει εθνική προτεραιότητα.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΠΕΔΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Τα σημαντικότερα πεδία πολιτικής για την Ελλάδα περιλαμβάνουν την ασφάλεια, την αναπτυξιακή συνεργασία, τη χρηματοδότηση, την ανεργία και τη γεωργία.
Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας
Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να αναπτύξει μία κοινή εξωτερική
πολιτική ασφαλείας.
Η εκπροσώπηση με ενιαία φωνή δίνει στην ΕΕ μεγαλύτερη βαρύτητα, πράγμα που
είναι προς όφελος όλων των
ευρωπαϊκών Χωρών.
Η χώρα μας έχει άμεσο ενδιαφέρον
για τη διεθνή σταθερότητα
και την
ασφάλεια, την ασφάλεια ενέργειας
και των
πόρων και
τη διεθνή
νομική τάξη. Αυτές είναι επίσης πολιτικές περιοχές
στις οποίες μπορούμε
να συμβάλουμε με συγκεκριμένα έργα λόγω πχ. της ιδιαίτερης γεωπολιτικής
μας θέσης μεταξύ δύσης και ανατολής,
Βορρά και Νότου.
Η
Ελλάδα επομένως πρέπει
να ζητάει από την
ΕΕ
να
δώσει ιδιαίτερη
σημασία σε θέματα όπως η ασφάλεια συνόρων, το οργανωμένο έγκλημα, η διαφθορά, η εμπορία ανθρώπων, η λαθρομετανάστευση κλπ.
Η
αναθεώρηση της μεταναστευτικής πολιτικής:
είναι απαραίτητη για ένα ζήτημα που αποτελεί το μεγαλύτερο και πιο ύπουλο
κίνδυνο στα θεμέλια της Ευρώπης και που προσβάλει βάναυσα τις πολιτισμικές και
τις ανθρώπινες αξίες του οικοδομήματός της. Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να
καταγγελθεί και η συνθήκη ‘’Δουβλίνο ΙΙ’’ από τη χώρα μας. Η Ελλάδα επίσης
πρέπει να ζητήσει από την ΕΕ να κάνει περισσότερα για να βελτιώσει την συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών
διωκτικών υπηρεσιών και υπηρεσιών ασφαλείας, πέραν της ανταλλαγής στοιχείων και δεδομένων.
Ευρωπαϊκή Άμυνα:
οι τρεις βασικοί στόχοι πρέπει να είναι:
η επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα,
οι αμυντικές ικανότητες και η ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής
βιομηχανίας.
Η ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας άμυνας και ασφάλειας
στην Ευρώπη: πρέπει να στηριχθεί, τη στιγμή που οι
εθνικοί προϋπολογισμοί για την άμυνα συρρικνώνονται και περιορίζονται οι
δυνατότητες για εξέλιξη. Η Ευρώπη
χρειάζεται μία πιο ολοκληρωμένη, βιώσιμη, καινοτόμο και ανταγωνιστική ευρωπαϊκή
βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας για την ανάπτυξη και
διατήρηση των αμυντικών δυνατοτήτων, με ανοικτό πνεύμα, ίση μεταχείριση και
ίσες ευκαιρίες και διαφάνεια για όλους τους Ευρωπαίους προμηθευτές. Θα πρέπει
να υιοθετηθούν οι προτάσεις της Επιτροπής για την καλύτερη πρόσβαση των
μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις αγορές της άμυνας και της ασφάλειας και την
αύξηση της συμμετοχής τους στα μελλοντικά χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ.
Ειρήνη
και ασφάλεια: Ο ρόλος της εξωτερικής πολιτικής και
πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ πρέπει να είναι η διατήρηση της ειρήνης και η
ενίσχυση της παγκόσμιας ασφάλειας, η προώθηση της διεθνούς συνεργασίας, και η
ανάπτυξη και εδραίωση της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Δεν μπορεί η ΕΕ να
υποδαυλίζει έμμεσα συγκρούσεις για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα όπως
στη περίπτωση της Ουκρανίας.
Οικονομική και νομισματική πολιτική
Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ έχουν επιτρέψει στο εθνικό χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματά τους για να ανέλθουν στα μη αποδεκτά επίπεδα. Αυτό θέτει τους κινδύνους για την ευρωπαϊκή οικονομία και τη σταθερότητα του ευρώ. Πρέπει
να γίνουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις σε όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, να μπουν ακριβέστεροι κανόνες για να βελτιώσουν την κατάσταση στην ΕΕ και να αποτρέψουν μια νέα ευρωπαϊκή κρίση.
Η διαπραγμάτευση του χρέους ώστε να είναι βιώσιμο πρέπει να είναι
πλέον η πρώτη προτεραιότητα της Ελλάδος, μαζί με ένα μεγάλο αναπτυξιακό
πρόγραμμα που θα μπορούσε να στηριχθεί όχι μόνο σε ειδικό αναπτυξιακό πρόγραμμα
και κεφάλαια, αλλά και στη μετατροπή μέρους του χρέους σε αναπτυξιακό σύμφωνα
με τις καλές πρακτικές που έχουν αναπτυχθεί διεθνώς στις περιπτώσεις αυτές.
Όπως τα άλλα κράτη μέλη και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η
Ελλάδα πρέπει να μετέχει ενεργά υπέρ ενός οικονομικού προϋπολογισμού της ΕΕ, με έμφαση στην ώθηση της ανάπτυξης της ανταγωνιστικότητας, της καταπολέμησης της ανεργίας και της
φτώχειας.
Τηλεπικοινωνίες
Οι πολίτες
και οι επιχειρήσεις της ΕΕ πρέπει να είναι σε θέση να βασιστούν σε αξιόπιστη,
προσιτή και προσβάσιμη
διαδικτυακή και ψηφιακή επικοινωνία με καλές υπηρεσίες, σε όλη την Ευρώπη. Η Ελλάδα δεν θα πρέπει να
μην μείνει έξω από την ψηφιακή
Ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά.
Ο ανταγωνισμός στην αγορά της ΕΕ προωθεί την καινοτομία στα δίκτυα τηλεπικοινωνιών. Η ΕΕ έχει καθορίσει τις οδηγίες στον τομέα του κανονισμού και της επίβλεψης αγοράς.
Έχει επίσης τους καθορισμένους όρους σχετικά με την προστασία καταναλωτών και τη μυστικότητα.
Η Ελλάδα δεν πρέπει να μείνει εκτός αυτών των εξελίξεων, πρέπει να μετέχει
ενεργά και αποφασιστικά στο γίγνεσθαι. Θα μπορέσει να βρεθεί στη πρώτη γραμμή
των εξελίξεων εάν δημιουργήσει και επικοινωνήσει μία προωθημένη πολιτική αδειοδότησης
των επιχειρήσεων τηλεπικοινωνιών εκεί όπου η Ευρώπη ανταγωνίζεται τις τρίτες
χώρες στις διεθνοποιημένες υπηρεσίες
Μεταφορές - Δίκτυα
Οι μεταφορές είναι ένας σημαντικός τομέας για την ΕΕ από την άποψη της άμεσης αύξησης της απασχόλησης και της αύξησης της ανταγωνιστικότητας.
Τα αποτελεσματικά συστήματα μεταφοράς είναι σημαντικά για τις ελληνικές
εξαγωγικές επιχειρήσει στο ανταγωνιστικό και όχι μόνο Ευρωπαϊκό περιβάλλον.
Κάποιες από τις κύριες μεταφορικές δυνατότητες της Ευρώπης που μπορούν
να αναπτυχθούν βρίσκονται εδώ: Οι Θαλάσσιες μεταφορές
μπορούν να ενισχύσουν σημαντικά όλους τους κλάδους μεταφορών όπως
σιδηροδρομικές, οδικές μεταφορές, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από πολλές χώρες για τη μεταφορά των εμπορευμάτων το εξαγωγικό εμπόριο και τον κλάδο logistics.
Εκπαίδευση, έρευνα και αξιολόγηση των διπλωμάτων
Η εκπαίδευση και η έρευνα σε σημαντικούς κλάδους
που έχουμε τεχνογνωσία (όπως ο τουρισμός, η ναυτιλία, ο ιατρικός τουρισμός κλπ)
θα μπορούσε να αναπτυχθεί και
να ενισχύσει με πολλούς τρόπους
την οικονομία. Οι χώρες της ΕΕ στο πλαίσιο της ΕΕ συνδιαμορφώνουν την πολιτική τους στην εκπαίδευση και έρευνα,
και θέτουν γενικούς
στόχους και μοιράζονται τις ορθές πρακτικές.
Η ΕΕ χρηματοδοτεί επίσης προγράμματα ανταλλαγής για τους σπουδαστές, τους ομιλητές και τους ερευνητές. Η ΕΕ προωθεί την καινοτομία με την εξασφάλιση ότι οι άνθρωποι μπορούν να μελετήσουν και να εργαστούν οπουδήποτε μπορούν να εφαρμόσουν καλύτερα τη γνώση τους.
Για να γίνει ανταγωνιστική
όμως μία τέτοια δυνατότητα, τα πρότυπα της εκπαίδευσης πρέπει να είναι συγκρίσιμα όχι μόνο με την Ευρώπη αλλά και
πέρα από την ήπειρο,
και τα ξένα διπλώματα θα πρέπει να αξιολογηθούν κατάλληλα.
Γεωργία και αγροτική
ανάπτυξη
Περίπου 80% όλων
των νόμων και των κανόνων που αναφέρονται στον αγροτικό
τομέα στην Ελλάδα είναι το αποτέλεσμα των συμφωνιών που γίνονται από τις συμφωνίες γεωργίας στο επίπεδο της ΕΕ μεταξύ των κρατών μελών της. Θα πρέπει συνεπώς να ενισχύσουμε την
εξειδικευμένη φωνή μας και να αποκτήσουμε επιρροή και αποφασιστικό ρόλο στις
λειτουργίες της ΚΑΠ, με την καλύτερη δυνατή υπερκομματική εκπροσώπηση
προβάλλοντας τις ιδιαίτερες ανάγκες μας με ένα εθνικό σχέδιο αγροτικής
ανάπτυξης.
Σημαντικά θέματα που πρέπει να διεκδικήσουμε
είναι η παροχή της στήριξης του εισοδήματος στους αγρότες,
η εξασφάλιση σταθερών και οικονομικώς αποδοτικών
αγρο-διατροφικών προϊόντων,
και η προώθηση της αγροτικής αειφορίας.
Σε ότι αφορά την αλιεία, ένα από τα κύρια προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν
είναι η υπεραλίευση από ξένους κυρίως αλιευτικούς στόλους και η υπερεκμετάλλευση
των πόρων.
Γιατί υπάρχει Ευρωσκεπτικισμός
Οι Έλληνες θελήσαμε να είμαστε μέρος μιας εξωστρεφούς
φιλελεύθερης Δημοκρατικής κοινότητας που
σέβεται τις χώρες και τους λαούς. Αντ' αυτού έχουμε ενσωματωθεί σήμερα σε μια ηπειρωτική Ευρώπη, εσωστρεφή, με κυριαρχία της Γερμανίας, η οποία δεν
κάνει πλέον προσπάθεια να το κρύψει και με απαξιωμένα τα συλλογικά της όργανα
λήψεως αποφάσεων.
Για δύο δεκαετίες, χρησιμοποιήσαμε με λάθος τρόπο τα κοινοτικά
κονδύλια, που έρρεαν στη χώρα για προσαρμογή της οικονομίας. Η ΕΕ είχε αρχίσει να αυξάνεται, να
γίνεται πιο γραφειοκρατική, και τα μικρά κράτη έχαναν σιγά σιγά την ισχύ της επιρροής
τους. Κατόπιν έπεσε το τείχος του Βερολίνου. Σε αντάλλαγμα της συμφωνίας για τη Γερμανική επανένωση,
η Γαλλία έλαβε τελικά την υπόσχεση από τη Γερμανία ότι το ευρώ θα εισαγόταν γρήγορα.
Αυτό ήταν μια πλήρης αντιστροφή της προηγούμενης πολύ
προσεκτικής προσέγγισης μιας βηματιστικής στρατηγικής, που προσπαθούσε να συγκλίνει τις εθνικές δημοσιονομικές, χρηματοπιστωτικές,
και οικονομικές πολιτικές, έως ότου οι χώρες ήταν έτοιμες για ένα κοινό νόμισμα.
Η είσοδος στο ευρώ έγινε χωρίς την απαραίτητη πολιτική ολοκλήρωση της ΕΕ. Και οι δύο χώρες Γαλλία και Γερμανία πάντα ανταγωνίζονταν για την
κυριαρχία στην
Ευρώπη.
Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ήταν βασισμένο στη
σταδιακή δημοκρατική σύγκλιση με σταθερή χαλιναγώγηση των
τάσεων αυτών, γεγονός που ανατράπηκε μετά την επανένωση της Γερμανίας και την
επίσπευση των διαδικασιών νομισματικής ενοποίησης.
Σήμερα βιώνουμε τα αποτελέσματα της βιασύνης και της επιθυμίας για
κυριαρχία της Γερμανίας, μαζί με την αδυναμία της Γαλλίας να λειτουργήσει ως
εξισορροπητικός παράγων.
Κυβερνητικά λάθη για μία Ελληνική, Αυτόνομη και
Δυναμική Ευρωπαϊκή πολιτική
Σήμερα βρισκόμαστε παγιδευμένου
σε μια Ευρώπη που είναι ευεργετική στους οικονομικούς όρους, αλλά με τεράστιο
δανεισμό, με εκχώρηση σημαντικού μέρους της εθνικής κυριαρχίας και με αδύναμη
επιρροή και συμμετοχή στο σύστημα λήψεως αποφάσεων.
Δεν έχουμε πλέον δυνατότητα
χάραξης γεω – πολιτικής στρατηγικής, και η οικονομική στρατηγική επιβάλλεται πλέον
από τους δανειστές. Έχουμε αρχίσει να μην συμπαθούμε την πολιτική φύση της ΕΕ, και
αρνούμαστε να συμμετάσχουμε ενεργά στις εν εξελίξει διαδικασίες ολοκλήρωσης που
μας αφορούν άμεσα και ίσως περισσότερο άμεσα από οιαδήποτε άλλη χώρα, λόγω του
δανεισμού και των υποχρεώσεων που αναλάβαμε, σε συνδυασμό με τα φτωχά σε
αποτελεσματικότητα μέτρα που πήραμε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν επιθυμούμε να πάρουμε
τις δέουσες πολιτικές επιλογές, έτσι συνεχίζουμε τη λογική της εξάρτησης και του δανεισμού.
Ένα άλλο μεγάλο μειονέκτημα
είναι ότι δεν θελήσαμε ποτέ να πρωτοστατήσουμε στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, αλλά
πάντα επιλέγαμε να ακολουθούμε, αντιδραστικά ως επί το πλείστον, είτε για
εσωτερική κατανάλωση είτε παίζοντας σε πολλά ‘’ταμπλό’’ αμφιβόλου ποιότητας. Ελπίζαμε
ότι θα μπορούσαμε να εξισορροπούμε πάντα και μας αρκούσε να καρπωνόμαστε τους
κοινοτικούς πόρους. Τώρα, ξαφνικά, συνειδητοποιούμε ότι δεν υπάρχει καμία πλέον
επιλογή δική μας.
Ενσωματωνόμαστε στην ήπειρο
με εξάρτηση, με μειωμένα κυριαρχικά δικαιώματα χωρίς να μας αναγνωρίζεται
κάποιος ρόλος επιρροής στις εξελίξεις. Οι περισσότεροι Έλληνες αγανακτούν με
αυτό. Εν ολίγοις, οι Ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν ακριβώς ότι ήθελαν να
αποφύγουν πριν από χρόνια. Να εκχωρήσουν την εθνική μας ανεξαρτησία.
Μία ακόμη ευκαιρία
Σήμερα παρουσιάζεται για
μας μία ακόμη ευκαιρία, για να αυξήσουμε την επιρροή μας στην ΕΕ και τις
δυνατότητες διαμόρφωσης καλύτερων αποφάσεων, εάν βέβαια στείλουμε στο
Ευρωκοινοβούλιο τους καλύτερους Έλληνες για να μας εκπροσωπήσουν.
Είναι ψήφος μεγάλης Εθνικής
σημασίας και μεγάλης ευθύνης για όλους μας.
